خشم در روابط زناشویی

خشم در روابط زناشویی

 

خشم در روابط زناشویی هنگامی که همسرتان خشمگین میشود معمولآ چه احساسی دارید و چه میکنید؟ ممکن است پاسخ به این سؤال از آنچه تصورش را می کنید، بسیار دشوار تر باشد. پاسخ به این سؤال مثل جهت یابی به سمت مقصدی است که در طی پنج سال گذشته زندگی مشترک تان، هر روزه به آن سو رفته اید. هنگامی که خشم همسرتان طی مدت قابل توجهی تبدیل به عامل مهمی در رابطه زناشویی تان میشود، احتمالآ یک سری پاسخ های عادت گونه خودکار ی ابداع می کنید که گاه خود نیز به طور کامل نسبت به آنها آگاهی ندارید. فرایند تصمیم گیری تان در زمان واکنش نشان دادن به همسرتان الزاما توام با خونسردی و حسابگری نبوده و ممکن است یک پاسخ احساسی هیجانی به خشم ابراز شده همسرتان، خود پاسخ دیگری را در این رقص خشمگین کنش-واکنش که مابین شما و همسرتان در حال انجام است، از سوی او برانگیخته است تنها یک راه وجود دارد که بتوان چرخه معیوب و ناکارا را متوقف کرد و آن این است که آنچه را که خودتان انجام می دهید، تغییر دهید، اما برای ایجاد یک تغییر مفید و موثر بدیهی است، که در وهله نخست باید بدانید که در هر برهه زمانی چه کاری انجام می دهید هدف ما هم این است که کمک کنیم تا نسبت به این که چطور به خشم همسرتان پاسخ می دهید، آگاهی بیشتر ی پیدا کنید به شکلی که بتوانید نقاطی را بیابید که در این ترکیب دوتایی ویژه، حرکات جدیدی را جایگزین حرکات قبلی کنید طوری که برای شما سودمندتر باشد شکستن الگویی که به آن عادت دارید، حتی وقتی میدانید در آن گیر افتاده اید، آسان نیست. هریت لرنر روانشناس، رفتارهای به هم وابسته یک زوج را به رقص دو نفره تشبیه می کند. هر یک گامی بر میدارد که روی گام بعدی طرف مقابلش اثرگذار است، الگوهای رفتاری می توانند چنان خودکار شوند که درگیر شان شویم بدون اینکه به طور کامل نسبت به آنچه انجام میدهیم، آگاه باشیم. بنابراین، نخستین- گام این است که نسبت به این که دقیقا چطور نسبت به گام های موزون همسر محبوب تان به هنگام خشم واکنش نشان می دهید، آگاهی پیدا کنید. اگر از رقص دو نفره فعلی خوش تان نمی آید، میتوانید گام های تان را تغییر دهید، همسرتان یا از شما تبعیت خواهد کرد یا نه، ولی آنچه مسلم است، این است که رقص خشم قدیمی پایان خواهد گرفت.

ارزشیابی رابطه تان:

در حال حاضر، وقتی همسرتان خشمش, را به شیوه ناخوشایندی ابراز می کند چگونه به او پاسخ می دهید؟ این نخستین گام از ارزشیابی مبنی بر این که همسرتان چه می کند و شما در حال حاضر چطور نسبت به او واکنش نشان می دهید، در تصمیم گیری این که آیا لازم است دیدگاه های جدیدی را در پیش بگیرید،حال چه همسرتان همراهی کند یا خیر ضروری است، اگر همسرتان تحریک پذیر و تند مزاج است آیا شما هم با او با همان شدت مقابله می کنید؟ یا سعی می کنید از سر راهش کنار بروید؟ یا احتمالآ تلاش خیلی زیادی می کنید که خوب و خوش رفتار باشید تا بابتش شکایت کند؟ اگر همسرتان به هنگام خشم تکمه خاموش خود را می زند، چطور سعی می کنید او را به حرف زدن وادارید آیا برای، توجه او التماس می کنید و به پایش می افتید؟ یا فقط حضورش را نادیده میگیرید، و به کار خود ادامه می دهید؟ آیا رفتارش را با مضایقه کردن چیزی که او میخواهد مجازات می کنید؟ و یا در نهایت برای حفظ آرامش تسلیم خواسته های او میشوید و وا می دهید؟ اینها فقط چند تا از راه های ممکنی هستند که من یا شما در پاسخ به شکل ها یا صورتک های خشم، بر می گزینیم. اگر مدام در مقابل او تسیلم شوید، به هر قیمتی از دعوا و مداخله اجتناب کنید و یا در نیازها و برنامه های تان تجدید نظر کنید تا از بروز هر نوع تعارض اجتناب کنید، در واقع دارید به خشم همسرتان باج سبیل پرداخت می کنید.

تعیین مرزبندی های جدید:

در عین این که ممکن است همسرتان دلش نخواهد تغییر کند و یا منطق تان را، بابت تغییر، زیر سؤال ببرد اکنون روی کاری که می کنید، کنترل دارید. نخست،نیاز دارید در نظر بگیرید در آینده به هنگا م خشم، از نظر شما چه اعمالی قابل قبول است و چه اعمالی نیست . اینها همان مرزبندی های شما هستند. برخی از ما برای رفتاری که از سوی دیگران انتظار داریم، به طور واضح و آشکار اقدام به تعیین مرزبندی نمی کنیم به عبارت دیگر، اجازه میدهیم زندگی مان حصول محور خواسته ها و اعمال فرد دیگری شکل بگیرد و وقتی نیازهای خودمان با مانع روبرو میشود و یا مورد تجاوز قرار میگیرد، دم نمی زنیم این یک موقعیت ناراحت کننده است که روانشناسان به آن لقب هم وابستگی می دهند وقتی زندگی و اعمال شما حول محور خوشحال نگاه داشتن فرد دیگری، و یا عدم ممانعت اش از انجام کاری که به نظر شما غیرقابل قبول است، میچرخد (برای مثال: آوردن عذر و بهانه برای فوران خشم همسرتان در یک مهمانی، تسلیم شدن به تهدیدات خشمگینانه همسرتان و اجتناب از دیدن خانواده تان در مراسم سال نو، چرا که از آنها خوشش نمیآید). ممکن است به این معنا باشد که یک هم وابسته شده اید. شروع به تغییر کارهای تان می کنید تا از ناراحت و خشمگین شدن همسرتان اجتناب کنید و یا سعی می کنید دلش را به دست آورید تا از خطر بروز یک تبادل خشم شدید پرهیز نمایید . به زودی نیازهای تان در هیاهوی میل تان به جلوگیری از بروز تعارض و مشاجره گم خواهد شد شما نیازها ی خودتان را فدا می کنید تا مطمئن شوید همسرتان آرام است، در حالی که تنها راه حل ممکن، تعریف واضح و بدون ابهام مرزبندی های تان است: این که چه رفتار هایی از همسرتان، از نقطه نظر شما قابل قبول است و چه رفتارهایی نیست.

تغییر شناخت های تان :

این که چطور راجع به خودتان و دیگران فکر می کنید، تعیین کننده این است که در نهایت چه احساسی خواهید داشت. اگر بتوانید طرز تلقی و افق دیدتان را تغییر دهید به تبع آن، پاسخهای رفتاری به خشم همسر تان نیز تغییر خواهد کرد، چرا باید چنین کاری کنید؟ دلیل آن این است که شما فقط روی آنچه خودتان به آن فکر می کنید و انجام می دهید کنترل دارید، نه روی آنچه که همسرتان به آن فکر می کند و یا انجام میدهد.

انکار پاداش دهی ها :

نخست باید از باج سبیل دادن هاینا خواسته به ابرز خشم های نا خوشایند و نا مطلوب همسرتان اجتناب کنید. چنین چیزی به عبارت دیگر انکار پاداش دهی نامیده می شود این گام مهم متضمن این است که همسرتان از ابراز خشم های نا بجا و نامناسب هیچ چیز عایدش نشود.. مثال باج سبیل هایی که باید از آنها اجتناب کرد، تسلیم شدن و وادادن در مقابل تقاضاهایی است که به صورت پرخاشگرانه مطرح شده است. (صحبت نکردن از ترس بلند تر شدن صدای همسرتان، و یا تن دادن به درخواست های غیر منطقی او برای اجتناب از ایجاد تنش و بلوا). انکار پاداش دهی به همسرتان ممکن است به این معنا نیز باشد که هر وقت با حرف های پرخاشگرانه او روبرو شدید، در مقابلش محکم بایستید و نظرات و عقایدتان را اظهار کنید و به صراحت و با لحنی آرام و روشن احساسات و هیجانات تان را به او بفهمانید. در همه موارد، اذعان دارید که نیازهای شما به اندازه نیازهای همسرتان ارزشمند بوده و به حساب می آید و این که به هیچ وجه به هیچ شکل از ارعاب یا اعمال فشار خشمگینانه او تسلیم نشده و تن در نمی دهید.

ابراز خودتان به شیوه موثر :

اگر می خواهید نیازهایتان تامین شود. باید قادر باشید نظرات و نیازهای خود را به وضوح و آرامی ابراز کنید، به جای نگاه داشتن عقایدتان نزد خود، کوچک شمردن و حداقل نمایی احساسات تان، یا اجتناب از گفتن و انجام دادن آنچه باید انجام دهید، می توانید بیاموزید در بیان افکار، احساسات، نیازهای تان دل و جرأت داشته باشید و شجاعت به خرج دهید. ارتباط خوب به درک متقابل می انجامد و مستلزم این است که هر دو طرف مایل باشند با توجه و علاقه مندی به صحبت های هم گوش کنند و فقط متکلم وحده نباشند.

خانم حمیده شاهبان مشاور خانواده و زوج درمانگر

شماره تماس جهت رزرو وقت مشاوره ۰۹۳۹۳۹۲۹۹۵۲

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>